Łupież znają wszyscy – osobiście lub z widzenia. To dolegliwość w obrębie owłosionej skóry głowy. Ale okazuje się, że jest jeszcze łupież pstry, który może występować na całym ciele u kobiet i u mężczyzn, głównie w okresie dojrzewania. Może pojawić się także u dzieci. Najbardziej narażeni na tę nawracającą chorobę są mieszkańcy regionów tropikalnych, gdzie cierpi na nią ok. 50 proc. populacji, ale chorują także liczni Europejczycy z podwyższonym poziomem testosteronu. Jak można się zarazić i jak leczyć? Nie pozwól, aby łupież uprzykrzył ci życie!
Łupież pstry to często występująca choroba dermatologiczna wywołaną przez grzyb Malassezia. Na skórze osoby chorej pojawiają się łuskowate plamy, początkowo różowe, a później przechodzące w żółte lub brunatne, których powierzchnia się łuszczy. Plamy mogą mieć różną wielkość. Z czasem rosną i zlewają się, przy czym kolor zmian i odcień zależą od stopnia zaawansowania choroby oraz pory roku.
Łupież pstry łuszczyca głowy
Początkowo plamy mogą być mało zauważalne, ale z biegiem czasu ich intensywność przybiera na sile. Łupież pstry na ciele najbardziej widoczny jest latem, gdyż w miejscu występowania plam organizm nie produkuje naturalnego pigmentu, przez co objęta zmianami skóra nie może się opalać. Plamy łupieżu pstrego wyraźnie odznaczają się na tle zdrowej skóry. Mogą nie powodować żadnego dyskomfortu, ale także są przyczyną świądu.
Łupież pstry najczęściej pojawia się na klatce piersiowej. Zaczyna się od pojedynczych, niewielkich wykwitów, które z czasem rozprzestrzeniają się na ramiona, szyję i plecy. Niech nikogo nie dziwi łupież pstry na plecach oraz łupież pstry na głowie nawet nieowłosionej. Bardzo uciążliwy jest łupież pstry na twarzy. W zaawansowanym stanie choroby plamy zajmują dużą powierzchnię ciała i łuszczą się szczególnie na brzegach. Skóra zmieniona chorobowo jest przesuszona i szorstka w dotyku, co może prowadzić do uczucia swędzenia znacznie utrudniającego codzienne funkcjonowanie.
Na pierwszy rzut oka objawy łupieżu pstrego mogą być identyczne jak łuszczycy. W obu przypadkach u osoby chorej występują czerwone, mocno swędzące plamy, złuszczająca się skóra oraz bolesność miejsc zmienionych chorobowo. Trzeba jednak pamiętać, że zmiany łuszczycowe obejmują nietypowe miejsca jak zgięcia łokci, doły podkolanowe, pachwiny, dłonie, fałdy skórne. Łuszczyca jest dziedziczona genetycznie (nie jest chorobą zakaźną), a ataki łuszczycy bardzo często występują po przebytej infekcji lub silnym stresie.
Łupież pstry u dzieci
Łupież pstry może także wystąpić u dzieci, choć takie przypadki są znacznie rzadsze. Przyczynami zmian chorobowych może być nieprawidłowa higiena, obniżona odporność organizmu oraz zarażenie od innej osoby czy zakażonych przedmiotów. Dziecko może zarazić się na basenie, w saunie, w publicznej toalecie, u fryzjera czy w hotelu. W późniejszym etapie życia częstą przyczyną zachorowania są zmiany hormonalne.
Objawy łupieżu pstrego dzieci są zbliżone do tych, które pojawiają się u osób dorosłych. Na ciele dziecka pojawiają się charakterystyczne brunatnożółte, jasnoróżowe lub czerwone plamy z jasną obwódką – najczęściej na klatce piersiowej, choć obejmują też obszary brzucha, karku oraz skóry głowy. Oprócz plam o zachorowaniu mogą świadczyć inne dolegliwości, w tym uporczywe swędzenie zmienionych miejsc, gorączka, bóle głowy, bóle stawów, nudności, brak apetytu, powiększenie węzłów chłonnych czy ogólnie złe samopoczucie.
Łupież pstry leczenie
Jednym z domowych sposobów radzenia sobie z pierwszymi objawami łupieżu pstrego jest ocet jabłkowy, którego roztworem (cztery łyżki na pół litra wody) przemywa się zmienione chorobowo miejsca. Jeśli po tygodniu zmiany nie ustąpią, powinniśmy zasięgnąć porady dermatologa.
Leczenie farmakologiczne (miejscowe lub ogólne) polega na stosowaniu leków o działaniu przeciwgrzybiczym w postaci maści, kremów, żelów czy emulsji wzmacniających płaszcz ochronny naskórka. W bardziej zaawansowanych stadiach choroby stosuje się leki doustne, przeciwgrzybicze z ketokonazolem, flukonazolem i itrakonazolem.
Szampon na łupież pstry
Leczenie farmakologiczne uzupełnia stosowanie dermokosmetyków, których warto używać również profilaktycznie, gdyż korzystnie wpływają na naturalną mikroflorę skóry i zapobiegają chorobom dermatologicznym. W leczeniu pomocne są też szampony przeciwgrzybicze, szampony przeciwłupieżowe z siarczkiem selenu oraz preparaty z kwasem salicylowym.
W aptekach dostępny jest szeroki asortyment środków do walki z łupieżem pstrym bez recepty. Są to przede wszystkim specjalistyczne kremy, mydła czy balsamy przeciwgrzybiczne. Substancją aktywną w takich produktach są najczęściej ketokonazol, klotrimazol, siarczek selenu oraz pirytionian cynku. Dzięki tym składnikom obumierają drożdżaki odpowiedzialne za powstawanie łupieżu pstrego.
Maść na łupież pstry
W aptekach znajdziemy zarówno specyfiki na receptę, jak i bez – w zależności od tego, czy podejmujemy się leczenia przy udziale specjalisty, czy też na własną rękę. Popularną metodą leczenia jest maść na łupież pstry. Dobra maść powinna zwalczać drożdżaki Malassezia furfur, redukować świąd, zmniejszyć łuszczenia skóry oraz łagodzić podrażnienia.
Kremy stosuje się bezpośrednio na plamy raz lub nawet dwa razy dziennie w zależności od rodzaju specyfiku. Szampony nanosi się na skórę głowy 2-3 razy w tygodniu, a następnie dokładnie spłukuje. Dostępne są specjalne preparaty do przemywania twarzy, które stosuje się raz lub dwa razy w miesiącu szczególnie latem, kiedy panują wysoka temperatura i wilgotność.