Tak na dobrą sprawę nie wiadomo, jakie są przyczyny tego schorzenia. Z zapaleniem skóry zwanym wypryskiem pieniążkowatym zmagają się miliony osób na całym świecie. Na różnych częściach ciała pojawiają się plamy w kształcie monety o wielkości do 2 cm, którym towarzyszy świąd, suchość oraz łuszczenie skóry. Czy wyprysk pieniążkowaty jest zaraźliwy? Jak leczyć tę dolegliwość w warunkach domowych? Rokowania są zawsze ostrożne, bo to choroba o przewlekłym charakterze z częstymi nawrotami.
Wyprysk pieniążkowaty, inaczej wyprysk kontaktowy, to przewlekła choroba, która swoją nazwę zawdzięcza wyglądowi zmian skórnych, które powoduje. Jeśli na twojej skórze pojawiają się zmiany o zaskakująco regularnym, kolistym kształcie, skonsultuj się ze specjalistą. Wizyta u dermatologa jest konieczna, gdyż ten typ schorzenia można pomylić z innymi chorobami skóry.
Wyprysk pieniążkowaty – objawy
Jeśli obudzi cię irytujący silny świąd, to może być sygnał ostrzegawczy. Gdy zauważysz na swoim ciele wyraźny wyprysk o regularnym i spłaszczonym kształcie, będzie to sygnał, którego nie możesz zlekceważyć. Zmiany chorobowe lokalizują się najczęściej na tułowiu oraz kończynach dolnych i grzbietach rąk. Niekiedy mogą występować na stopach, klatce piersiowej, ramionach i dłoniach
Rumień pieniążkowaty może mieć zabarwienie brązowe, różowe lub czerwone. Niektóre powodują swędzenie, a nawet poczucie palenia. Zdarza się, że po rozdrapaniu z wyprysku sączy się płyn, który ostatecznie prowadzi do tworzenia się strupów. Skóra wokół wyprysku jest zazwyczaj zaczerwieniona, a nawet się łuszczy. Jeśli masz te wszystkie objawy to znak, że już dawno powinieneś zgłosić się do dermatologa.
Wyprysk pieniążkowaty – przyczyny
Mimo licznych badań przyczyny wyprysku pieniążkowatego nie są znane. Lekarze przypuszczają, że może mieć związek z zakażeniem wewnątrzustrojowym oraz antygenami i toksynami bakteryjnymi w narządach wewnętrznych. Zdaniem niektórych dermatologów, choroba jest ściśle związana z atopowym zapaleniem skóry (AZS).
Prawdopodobnie przyczyną części przypadków chorobowych jest nadwrażliwość komórkowa na alergeny bakteryjne, zwłaszcza paciorkowcowe. Prawdopodobnie choroba ma związek z zakażeniem wewnątrzustrojowym. Do czynników zaostrzających zmiany chorobowe zalicza się nadmierne kąpiele i stosowanie wysuszających skórę mydeł oraz występowanie alergii na niektóre preparaty, np. neomycynę, metale (np. nikiel, rtęć) i formaldehyd.
Wyprysk pieniążkowaty u dziecka
Objawom wyprysku pieniążkowatego sprzyjają: przebywanie w suchym, zimnym klimacie, choroby i problemy skórne, w tym wspomniane atopowe, ale i zastoinowe oraz bakteryjne zapalenie skóry, suchość, rany powstałe po ukąszeniu owada bądź w wyniku kontaktu z substancjami chemicznymi, kłopoty z krążeniem, obrzęki nóg oraz przyjmowanie leków na bazie izotretoniny i interferonu.
Wyprysk pieniążkowaty najczęściej pojawia się u mężczyzn, rzadziej u kobiet. W przypadku panów występuje zwykle w wieku od 55 do 65 lat. Egzema pieniążkowata zazwyczaj dotyka kobiety w okresie dojrzewania lub na początku dorosłego życia. Może więc wystąpić w każdym wieku, w tym także u dzieci, choć są to rzadkie przypadki.
Wyprysk pieniążkowaty – czy jest zaraźliwy?
Wyprysk mikrobowy może przypominać inne choroby, w tym grzybicę skóry gładkiej, wyprysk zimowy, pieniążkowe atopowe zapalenie skóry, kontaktowe zapalenie skóry czy przyłuszczycę drobnoogniskową. Na szczęście, nie jest to choroba zakaźna, czyli nie przenosi się z jednej osoby na drugą poprzez bezpośredni kontakt skóry ze skórą. Jeśli nie zauważyłeś u siebie objawów, możesz skupić się na profilaktyce. To ważne, gdyż jak dotąd nie wynaleziono lekarstwa na wyprysk pieniążkowaty.
Aby zapobiec chorobie, unikaj sytuacji mogących podrażniać lub uszkadzać skórę (zamiast kąpieli lepiej weź prysznic), nawilżaj skórę za pomocą różnych kremów, najlepiej zaraz po kąpieli, unikaj stosowania mydła, gdyż posiada właściwości wysuszające, nawilżaj powietrze w pomieszczeniach, gdzie przebywasz, a także unikaj szorstkich i podrażniających skórę materiałów.
Jak wyleczyć wyprysk pieniążkowaty?
Najpierw należy rozpoznać chorobę. Liszaj pieniążkowaty często przypomina grzybicę, a więc należy wykonać badanie mykologiczne, aby określić pochodzenie zmiany. W celu wykluczenia alergii wykonuje się testy płatkowe. Po zdiagnozowaniu choroby rokowania są ostrożne, gdyż choroba ma charakter przewlekły, a zmiany często nawracają.
W leczeniu wyprysku pieniążkowatego stosuje się leczenie miejscowe i ogólne. Zazwyczaj lekarz zapisze glokokortykosteroidy miejscowo w postaci maści, żelu lub kremu, a czasem ogólną terapię sterydami. W przypadku dużej ilości zmian może zdecydować o wdrożeniu doustnych kortykosteroidów oraz leków antyhistaminowych. Jeśli doszło do zakażenia zmian podaje się antybiotyki. Warto zażywać wapń i kwas askorbinowy.
Wyprysk pieniążkowaty – domowe sposoby
Chorobie sprzyja stres, nadmierne wysuszenie skóry i wtórne infekcje. Prawdopodobieństwo pojawienia się wyprysku pieniążkowatego można zmniejszyć poprzez nawilżanie skóry, unikanie stosowania mydła, długich kąpieli, bardzo gorącej wody i przegrzewania mieszkania oraz noszenie przewiewnych i luźnych ubrań o naturalnym składzie czy nawilżanie powietrza w pomieszczeniu.